Robin werkt sinds 2018 bij ProRail en is senior treindienstleider. Hij heeft geen werkweek van maandag tot en met vrijdag. En ook niet van 9:00 tot 17:00 uur. Een typische werkweek is er niet. Elke dag is écht anders.
Vrijdag
“Ik heb vroege diensten deze week. Ik kom aan op de post in Arnhem. Op tijd. Dat ben ik altijd, want de collega uit de nacht kan pas weg als ik er ben. Tijdens de ochtendspits is er wat vertraging, een paar minuten. Ik houd dit goed in de gaten, want als de vertraging oploopt moet ik er iets mee doen. Tijdens de pauze word ik afgelost. Er moet altijd iemand op mijn plek zitten. Ik loop buiten een rondje in het centrum. ’s Middags valt een verwarde man in de trein mensen lastig… met een waterpomptang. De machinist belt mij, ik bel de meldkamer en die bellen de politie. De man stapt gelukkig zelf uit en wordt op het perron opgewacht door de politie. De trein kan op tijd doorrijden.”
Zaterdag
“Ik ben om 6:20 uur binnen. Iedere werkplek op de post houdt een deel van het spoor in de gaten. Ik zit vandaag op werkplek Achterhoek. Zaterdag is een rustige dag. Ik krijg overgedragen dat een trein met een lekkende tank die nacht over het spoor heeft gereden, overal ligt diesel. Dit is al gemeld en vandaag wordt het opruimschema gedeeld. Die werkzaamheden plan ik in het systeem als verhinderingen, zodat daar op dat moment geen treinen rijden, en er veilig kan worden gewerkt.”
Zondag
“Sommige dagen zijn extreem rustig, maar dat betekent niet dat je een beetje kunt gaan dutten. Je moet 8 uur lang alert blijven. En naar je scherm kijken. Als er iets gebeurt, schakel je van 0 naar 100 binnen no-time. Vandaag doe ik wat rangeerwerk. De treinen wachten op een rangeerterrein tot ze aan de beurt zijn om reizigers te vervoeren. Dit deel zit niet in de automatische dienstregeling, wat betekent dat ik ongeveer 20 keer mondeling toestemming geef aan machinisten om te gaan rijden. 1 voor 1, anders gaat het fout. Er komen wat verzoeken tussendoor, bijvoorbeeld omdat ze een trein willen wassen. Die behandel ik ook.”
Maandag
“Vandaag heb ik de aflos- oftewel calamiteitendienst. Ik los alle werkplekken af tijdens de pauzes én spring in waar het te druk wordt. Op station Arnhem gaat het mis. Een wissel beweegt nog maar 1 kant op. Dat is op zich oké. Maar… een halfuur later gaat nog een wissel kapot, die beweegt helemaal niet meer. Als eerste zet ik de automatische dienstregeling uit. Vanaf nu hebben mijn collega en ik de controle. We laten de planning zoveel mogelijk doorlopen, zodat niet alle reizigers er last van hebben. De meldkamer stuurt direct een monteur. Welke sporen niet werken is lastig te zien, daarom staan we in nauw contact met de machinisten. Met 10 kilometer per uur rijden ze veilig via een andere wissel het station uit. Treinverkeersleiders van andere gebieden mogen even geen treinen onze kant op sturen, want dan wordt het een chaos.”
Dinsdag
“Ik word gebeld. Er is een aanrijding geweest. Naast het spoor staan bordjes, net zoals langs de snelweg. Zodra ik weet waar het is gebeurd, geef ik het door aan de meldkamer. Zij sturen de politie, brandweer en ambulance. Er komt ook een algemeen leider in beeld die ter plaatse de situatie behandelt. Ik ga aan de slag met de lastige puzzel om treinen die op hetzelfde spoor zaten terug te halen. En er geen treinen meer naartoe te sturen. Aan het einde van je dienst, verlaat je het gebouw door een soort cirkel met draaideuren. Wij noemen het de ‘gedachtenwisser’. Dit soort pittige situaties laat je daar achter en neem je niet mee naar huis.”
Elke dag vooruit? Kies voor een carrière bij ProRail. Kijk op de website voor een vacature bij jou in de buurt.